Als partijen niets met elkaar afspreken over de termijn waarbinnen een factuur moet zijn voldaan dan geldt de wettelijke termijn van 30 dagen. Vaak zal dit echter niet het geval zijn en zullen partijen hierover vooraf afspraken maken. Tot 2013 gold dat partijen zelf mochten afspreken wanneer de factuur betaald moest worden. Daardoor kwam het regelmatig voor dat grote bedrijven gedurende de economische crisis betalingstermijnen tot wel 120 dagen oplegden aan hun veelal kleine onderaannemers. Het laat zich niet moeilijk raden dat kleine onderaannemers hierdoor nog verder in de financiële problemen kwamen, te meer omdat vaak voor één en dezelfde opdrachtgever werd gewerkt. Niet akkoord gaan met dergelijk lange betalingstermijnen betekende bovendien geen nieuwe opdracht.
Maximale betalingstermijn
Om dit tegen te gaan is in 2013 de Wet bestrijding van betalingsachterstand bij handelstransacties in werking getreden. Daarmee zijn de betalingstermijnen tussen bedrijven onderling en tussen bedrijven en overheden wettelijk vastgesteld en geldt een maximale betaaltermijn voor overheidsinstanties van in beginsel 30 dagen en een maximale betaaltermijn voor handelstransacties tussen ondernemingen van in beginsel 60 dagen. In beginsel, omdat een betalingstermijn van langer dan 60 dagen tussen ondernemingen onderling wél is toegestaan, indien aangetoond kon worden dat dit voor geen van beide partijen nadelig is. Hierdoor komt het nog steeds voor dat grote bedrijven betalingstermijnen van langer dan 60 dagen overeenkwamen met hun wederpartij.
Grote ondernemingen
Om ook dit tegen te gaan is recentelijk het initiatiefwetsvoorstel “tegengaan onredelijk lange betaaltermijnen” door zowel de Tweede als de Eerste Kamer aangenomen. De wet zal op 1 juli 2017 in werking treden. Hierdoor kunnen grote ondernemingen vanaf deze datum geen betalingstermijnen van langer dan 60 dagen meer hanteren ten opzichte van kleine ondernemingen.
(https://www.eerstekamer.nl/behandeling/20170214/gewijzigd_voorstel_van_wet)
Wanneer een grote onderneming toch een betalingstermijn van langer dan 60 dagen overeenkomt dan is dat nietig en wordt deze van rechtswege omgezet in een betalingstermijn van 30 dagen. Gelijk aan de situatie dus dat er tussen partijen niets over de betalingstermijn zou zijn overeengekomen. Indien de grote onderneming vervolgens de rekening niet binnen deze 30 dagen betaalt, dan is zij bovendien wettelijke handelsrente verschuldigd over de termijn die de 30 dagen termijn overschrijdt. Daarnaast kunnen dan de buitengerechtelijke incassokosten, met een minimum van € 40,-, worden gevorderd.
Bescherming MKB
Hierdoor komt naar verwachting snel een einde aan onredelijk lange betalingstermijnen en verbetert de juridische positie van het MKB ten opzichte van grote ondernemingen. Al blijft het natuurlijk nog maar de vraag of je als kleine zelfstandige uit commercieel oogpunt op je rechten gaat staan als dit ook gelijk het einde van de handelsrelatie betekent.